المشاركة الأصلية كتبت بواسطة: ام لمار
يا ختي ام نهوله عرفتي تصوري انا كي كنت صغيره كنت مغامره و كنت نتمنى نلقا حيه باش نحكمها هههههه ما كنت نخاف من والو انا كبرت و انا عدت نخاف سورتو بعد الزواج ههههه ما فهمتش روحي نورمالمو نتشجع
اهلا بالغالیه ام لمار.ما جیت نصورو قریب مت لکن لحظتها فکرت فیکم قلت نوریهم شجاعتی ههههه.الانسان یتغیر اختی والزمن یبدل الشخص